In de eerste week was ik overenthousiast en stuiterde ik door het huis. Ik zag de tijdelijke vegan lifestyle als een echte uitdaging en haalde veel energie uit het zoeken naar en proberen van nieuwe producten, recepten, informatie, boeken en hotspots. In week 3 ging de oorspronkelijke lol er een beetje van af. Aan het einde van deze derde week kwam daar een portie crankiness bij. Iedereen vroeg hier continu naar, merkte ik al wat aan mijn lichaam, had ik wel genoeg energie, krijg ik echt sterkere nagels en glanzender haar, ben ik afgevallen. Na de eerste week van mijn challenge was ik vrij energieloos. In de derde week was deze moeheid verdwenen en had ik weer volle energie met sporten. In de eerste week ná mijn challenge, toen ik een buitenproportionele puistenaanval kreeg in mijn gezicht. Lichamelijk was deze challenge eigenlijk te kort om echt verschillen te merken. Zo slaat je lichaam bepaalde vitamines op voor tijden van schaarste, waardoor je hier na een maand nog geen verschil in merkt. Door het ontdekken van diervriendelijke alternatieven, kon ik mijn dieet makkelijker veranderen.